Cristais que matan aves

Hai xusto un ano publicaba unha das primeiras entradas que titulamos “CSI Compostela. Ou o perigo dos cristais“. Pois ben, a moda de poñer cristais invisibles ás aves parece que vai a máis e o asunto xa podería estar a ter dimensións preocupantes. Unha visita recente á Cidade da Cultura amosounos o perigosos que poden ser. Nesta ocasión localizamos un ferreiriño azul (Cyanistes caeruleus) -herrerillo común en castelán- morto nuns cristais que a modo de barandilla flanquean algunha das baixadas da Cidade da Cidade da Cultura.

Qué facer? o máis lóxico é non poñer este tipo de estruturas/trampa, con seguridade aos arquitectos ocórrenselles solucións igual de eficaces e menos daniñas. Para os que xa están postos pódense instalar vinilos con siluetas de rapaces para evitar a colisión, non facer “pasillos” visuais e, mellor aínda, vinilos só visibles no espectro ultravioleta que as aves detectan perfectamente e así poden esquivar este perigo, inda que tamén hai cristais anticolisión de aves.  E aquí podemos ver algún estudo dos moitos que hai xa que se calcula que anualmente son millóns as aves que morren por colisión con cristais.

Mentres, suma e segue.

Advertisement

CSI Compostela. Ou o perigo dos cristais

Onte pola tarde, nun lugar tan pouco atractivo, en principio, para as aves como a Praza Roxa, en pleno ensanche compostelano atopamos un cadáver. Inmediatamente chamou a nosa atención e puxemos moito empeño en sacar conclusións. En primeiro lugar observamos que se trataba dun picafollas ibérico (Phylloscopus ibericus – mosquitero ibérico), un paxaro máis propio de bosques e campiña inda que tamén o podemos atopar nos parques. Pero qué facía alí morto, no medio un entorno de cemento? e cómo morrera?

Vimos que tiña danos no peteiro, cabeza e pescozo. Logo de mirar para o chan un pouco decidimos levantar a cabeza e isto foi o que nos atopamos:

Ni máis nin menos que unha barreira de cristal a uns 3 metros de altura. Escudriñando o cristal poidemos ver unha pequena mancha de sangue. Deducimos que o picafollas pasara por alí, non vira o cristal (eu opinaba que non se veía ben, a Rubia que o picafollas debía de estar enfermo) e chocara contra el. Apoveitei para contarlle a cantidade de aves que morren contra os cristais dos edificios ao longo de todo o mundo, e mesmo que un neno inventara un sistema para que eso non ocurra.

E moito ollo! estas barreiras de cristal están de moda e podemos velas habitualmente en moitos edificios modernos.