Voando soa

A foto que abre este post é mala e parecera irrelevante. Pero detrás hai un feito que para non o foi, todo o contrario, foi moi emocionante.

Trátase da Rubia, a miña filla maior. Xogando un parque cos patinetes decidiu abandonar o seu e poñerse a corretear polo xardín para ver paxaros!!

Pregunteille que facía e díxome que ver paxaros. Observara 2 pardais, un rabirrubio, un pombo, 3 pegas e 2 marelos que non sabía o que eran.

Fíxoo espontaneamente, decidiu ir detrás dos paxaros sen prismáticos nin nada (algo bastante divertido que os maiores esquecemos, por certo). Foi un gran momento, sen dúbida. Non é a miña intención converter as nenas en observadoras de aves ou ornitólogas, en absoluto. Creo que a cuestión é ofrecer posibilidades e dar claves que permitan observar a realidade desde moitas ópticas.  Ela xa sabe que as aves, os grilos, as lagartixas e os lagartos, as bolboretas están aí. Observar aves é unha posibilidade máis e cambia radicalmente a mirada que temos sobre o noso entorno e sobre o mundo

Mundo no que, por certo, hoxe se celebra o Día Internacional da Diversidade Biolóxica.  Inda que non sei se hai moito que celebrar, certamente.

Advertisement

Xa están aquí

 

Chegaron o día 29 de abril á cidade. De quen falamos? pois obviamente da especie de ave migratoria por excelencia que todos temos a carón da nosa casa. Dunha das aves de voo máis espectacular, da que ten unha das formas de vida máis asombrosa: do vencello común (Apus apus), andurón ou círrio, pois todos estes nomes recibe en galego.

O ano pasado, co mal tempo que tivemos toda a primavera, practicamente chegaran un mes máis tarde. Neste ano, foron puntuais na cita coa cidade. Aproveita para observalos en calquera lugar nos momentos nos que non chove. Como saberás marchan cedo, á finais de xullo – principios de agosto.

Por outra banda non esquezas que esta fin de semana, o 9 e 10 de maio celébrase o World Migratory Bird Day. Observar vencellos e ensinarllos aos máis pequechos é un bo xeito de facelo.