Os vencellos (Apus apus) están a punto de marchar de novo aos seus cuarteis invernais en África, xa criaron e estes días están moi ocupados alimentando os seus polos xa moi medrados e a punto de marchar do niño. Os cálidos seráns de xullo son ideais para observalos baixos. Calquera sitio é bo, pero quizáis, Belvís, Bonaval, a zona Vella son sitios moi bos para gozar deles. Quedan poucos días.
E pode haber premio: moi escasos, moi difíciles de diferenciar, escasos exemplares de vencello pálido (Apus pallidus) poden ser observados entre os comúns. Cómo diferencialos? primeiro de todo con boa luz e sorte; son máis pálidos, de cabeza máis clara por riba, non só pola gorxa, o que lles da un aspecto de enmascarados, e por último, con moi boa luz, poden ser apreciadas unha sorte de “escamas” moi características polo seu ventre .
Inda que lles saquei moitas fotos, ningunha é digna polo que se vos deixo un bo link para velos en detalle. Moita sorte cos pálidos!.
Xa tes outro seguidor do blog. E dentro de pouco espero que outras dúas novas ornitólogas incipientes (aínda que con dous anos véxoas aínda verdes….)
Vencellos? Non se chamaban cirrios?
Tamén, Carlos. Ambos nomes son válidos. Eu escollo vencellos porque é o que se emprega na miña zona no interior de Lugo e creo que é máis coñecido. Graciñas